Algı, duygu, biliş, düşünce ve davranışlarda değişikliklerle karakterize bir hastalıktır. Belirtiler kişiden kişiye, hastalığın ilerleme derecesine göre değişiklik gösterebilir.
Hastalık genellikle 25 yaşından önce başlar, bazı belirtiler hayatboyu devam edebilir. Toplumda görülme sıklığı %1’dir. Kadınlarda ve erkeklerde eşit sıklıkta görülür. Genetik yatkınlık vardır, bazı genetik mutasyonlar hastalıkla ilişkilendirilmiştir, kan bağı olan akrabalarda hastalığın görülme sıklığı genel topluma göre artmıştır.
Hastalığın belirtileri temelde beyinde dopamin artışına bağlanmıştır, bu yüzden tedavisinde azaltılması hedeflenir. Son araştırmalara göre seratonin, noradrenalin, GABA, glutamat gibi kimyasallarda da değişimler saptanmıştır. Beyin görüntüleme ile yapısal değişiklikler saptanabilir, ancak genelde hastalığın şiddetinden bağımsızdır. Çeşitli nörolojik bozukluklar hem hastalığın kendisinden hem de kullanılan bazı ilaçların yan etkisinden dolayı eşlik edebilir.
Hezeyan ve halüsinasyon şizofrenide sık görülen belirtilerdir, ancak her hastada bulunmayabilir. Sosyalleşmede azalma, motivasyon azlığı, davranışlarda değişiklik, konuşmada değişiklik diğer belirtilerdendir. Hastalığın şiddetlendiği dönemlerde sözlü veya fiziksel saldırganlık olabilir.
Kronik bir hastalıktır, ilaçlarla belirtiler kontrol altına alınsa da tamamen düzelmez ve yaşamboyu psikiyatrik takip ve tedavi gerektirir. Tedavi uyumsuzluğu, saldırganlık, fiziksel sağlığı bozacak şekilde davranış bozukluğu, intihar düşünceleri varlığında hastaneye yatış gerekebilir. Günlük kullanılan ilaçlar, aylık yaptırılan iğneler, elektrokonvulzif terapi (EKT) gibi tedavi seçenekleri mevcuttur.
